Het Shodan huis, liggend in India;Ahmadabad en gebouwd in 1956 door Le Corbusier.
In een eerdere presentatie heb ik het shodan geanalyseerd aan de hand van objecten. Nu ga ik me afvragen waarom Le Corbusier deze objecten gebruikte in zijn gebouw. 
De volgende aspecten ga ik toelichten de primaire elementen, het basisvlak, het zwevende dak, het kubus volume, de open achtergevel, zijn geometrieke vormen, de circulatie, de openingen, de organisatie, de schaal en de repetitie van bepaalde elementen in het gebouw:
Het basisvlak gebruikt Le Corbusier om aan te geven welke plek op de grond zijn gebouw inneemt. Dit om een duidelijke referentie te geven waarop het gebouw staat.
Het zwevende dak gebruikte Le Corbusier om zijn gebouw te omhuiven. Het zwevende op lucht brengt le Corbusier om deze omhuiving te versterken. Daarbij gebruikt le Corbusier het licht wat door deze spleet komt voor verichting in het gebouw waardoor hij 2 vliegen in 1 klap slaat.
Het kubusvolume gebruikt Le Corbusier om rust uit te stralen maar ook om het gebouw kleiner te laten lijken als het werkelijk is. Het mooiste ervan is is dat je op het eerste gezicht niet kunt afleiden of er nou 3 bouwlagen inzitten of 5 bouwlagen.
De open achtergevel gebruikt Le Corbusier voor uitzichtlijnen en lichtinval voor de ruimten die aan die open gevel grenzen. Het is een denkbeeldige veruiming van de ruimte. Deze veruiming die nog versterkt worden door het doorlaten lopen van muren en vloer in de richting van de kijklijn. Dit tot zover om direct zonlicht ook nog eens tegen te gaan.
Geometrieke vormen gebruikt Le Corbusier om rustgevende vlakken te vormen. Wanneer hij dat nie zou doen zou hij een hele drukke gevel kijgen met veel ornamenten.
De circulatie in het gebouw gaat volgens een netwerk en een zijdelingse aanloop tot het gebouw. De zijdelingse aanloop is zo ontworpen zodat met recht op de duidelijk aangegeven entree van het gebouw loopt. Tijdens deze wandeling is het personeelsgebouw te zien maar alleen wanneer men dat echt wil. Men zou daarvoor soort van rechtsachterom moeten kijken. Dit doet hij om het hoofdgebouw op te laten vallen en het personeelsgebouw daarintegen niet.
In het gebouw is een netwerk van ruimten zo gesitueerd dat gezamelijke ruimten op de begane grond zitten en privé ruimten de bouwlagen daarboven met op de 2e verdieping 2 dakterrassen van 2 bouwlagen. (zie foto)
De openingen in de gevel, de hoek in de voorgevel, de opening in het dak en de U-vormen ten opzichtte van de plattegrond zijn kortweg allemaal zo gekozen om een optimaal lichtinval te krijgen in de ruimtens die daaraan grenzen. Het weghalen van een hoek in de voorgevel en de rechthoek voor het dakterras zorgen er estetisch ook voor dat het gebouw niet saai is maar vanaf elke positie om en in het gebouw men anders kan kijken naar het gebouw, hij gebruikt het om de gevel niet saai te maken, maar een sculptuur.
De maten van de ruimten en gebouwen zijn gebaseerd op de principens van modular. Dit om het huis perfect af te stemmen op de gebruikers/bewoners.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten